Dienst vanuit Groningen, 19 april 2020

Orde van dienst voor de landelijke viering van de remonstranten
op zondag 19 april 2020 vanuit Groningen

m.m.v.

Lense Lijzen,                           voorganger

Ellen de Witt Hamer              lezing

Robert Koolstra                      orgel/piano

Machteld Schothorst             dwarsfluit

Ina Klompmakers                   zang

https://www.youtube.com/watch?v=2iFaR08X0cY

De roep vanaf de oever: Gooi het over een andere boeg!

Orgelspel  (kort, inleidend)   

Orgelspel  
Gelobet seist du Jesu Christ van G. Böhm

Welkom 

Hartelijk welkom vanmorgen in deze landelijke viering vanuit Groningen. In de nagalm van  Pasen volgen wij vandaag Jezus’ leerlingen naar het meer van Tiberias/Galilea. Zij zoeken vastigheid door hun oude leven weer op te nemen, maar worden vanaf de oever opnieuw geroepen.  Is dat niet wat iedere zondag weer gebeurd, dat wij opnieuw geroepen worden?

En wij mogen onze viering vanmorgen opdragen aan God, die liefde is en grond van ons bestaan
Die ons stelt in zin licht en ons roept tot zijn dienst
Die ons vrijheid geeft en ons verantwoordelijkheid
Zijn genade en zijn vrede zij met ons allen. Amen.

Aansteken paaskaars
Dat uw licht mag schijnen als de nieuwe dageraad en ons mag verlichten met uw liefde

Lezing
Johannes 21: 1 t/m 8

1.Hierna verscheen Jezus weer aan de leerlingen, nu bij het Meer van Tiberias. Dat gebeurde als volgt.
2.Bij het meer waren Simon Petrus en Tomas (dat betekent ‘tweeling’), Natanaël uit Kana in Galilea, de zonen van Zebedeüs en nog twee andere leerlingen.
3.Petrus zei: ’Ik ga vissen’. ‘Wij gaan met je mee,’ zeiden de anderen. Ze stapten in de boot, maar de hele nacht vingen ze niets.
4.Toen het al ochtend werd, stond Jezus op de oever, al wisten de leerlingen niet dat het Jezus was.
5.Hij riep: ‘Hebben jullie soms iets te eten?’ ‘Nee,’ antwoordden ze.
6.‘Gooi het net aan stuurboord uit, ’riep Jezus, ‘dan lukt het wel.’ Ze wiepen het net uit en er zat zoveel vis in dat ze het niet omhoog konden trekken.
7.De leerling van wie Jezus hield zei tegen Petrus: ‘Het is de Heer!’ Zodra Simon Petrus dat hoorde, schortte hij zijn bovenkleed op – meer had hij niet aan – en sprong in het water.
8. De andere leerlingen kwamen met de boot en sleepten het net vol vis achter zich aan. Ze waren niet ver van de oever, ongeveer tweehonderd el.

Lied
I know that my redeemer liveth (naar Job 19:25-26) van F. Händel (bewerking)

I know that my Redeemer lives, and that He shall stand at the latterday upon the earth. And though death destroys this body. Yet in my flesh shall I see God. For now is Christ risen from the dead the first-fruits of them, of them that sleep

Overdenking ‘De roep vanaf de oever: Gooi het over een andere boeg!’

Een verstild beeld van een bootje op het meer van Tiberias, het Meer van Galilea. Zo zagen we het tijdens de reis van onze Groningse gemeente naar Israël en Palestina, nu twee jaar geleden. Het was de week na Pasen en in die dagen begonnen we anders te kijken. Anders naar de bijbelse verhalen. Ze kwamen veel dichterbij: door het landschap, met uitbundige bloemen of juist kale, hete rotsen. Anders naar de mensen en hun geloof: zoveel verschillende gezichten uit zoveel verschillende culturen, samen op één stukje land. Anders naar de toekomst: hoe moest hier in hemelsnaam een land van vrede ontstaan,  binnen en buiten de poorten van de stad van vrede,  Jeruzalem? Moesten zij het niet over een andere boeg gooien om dat te bereiken?

Maar wij zelf dan, konden wij buiten schot blijven? Konden wij alleen maar toeschouwers zijn, met de juiste toekomstvisie in ons hoofd en met de goede plattegrond voor dit gebied op zak? Hier dringt de vraag zich op, die mij op zondag  wel eens overvalt: Zijn wij vooral kijkers en goede luisteraars, die ons laven aan mooi bij elkaar passende woorden, beelden, klanken en rituelen?

Of ontstaat er wel eens deining, worden we ook wakker geschud, horen we een appel, zo krachtig dat we het werkelijk over een andere boeg durven gooien? Wat als het gelaat van God ons echt en verontrust? zoals we in de remonstrantse geloofsbelijdenis van 2006 over Jezus zeggen?

In de nagalm van Pasen zijn Jezus’ leerlingen nog onzeker, ze zoeken vastigheid. Het vissen, hun oude beroep, moet hun die zekerheid weer geven. Maar ze lijken het verleerd, ze vangen niets. Hebben ze hun hoofd er niet bij? Maar dan schalt vanaf de oever Jezus’ stem over het water: Gooi jullie netten uit aan de andere kant! Petrus, Thomas en hun vrienden hadden daar blijkbaar zelf nog niet aan gedacht. De beste stuurman, staat hij dan toch aan wal? In ieder geval scheuren de netten nu bijna onder het gewicht van de  vis.
Dan weekt er bij hun iets los: dat je bij tegenslag toch moed houdt en niet opgeeft. Dat je je oude spoor durft te verlaten en het over een andere boeg gooit.“Gooi het net aan stuurboord uit, dan lukt het wel”. Die roep vanaf de oever brengt zijn leerlingen weer in beweging, ze raken voorbij het dode punt.

Zo weekte ook de reis door Israël en Palestina  iets los. Zoals op die ene donderdag: ’s morgens hoorden we de schreeuw van het verleden: op Yom Hasjoa, de herdenkingsdag voor WO II, stonden wij enkele minuten stil naast de bus om te herdenken terwijl in het hele land de sirenes loeiden. Tussen de middag hoorden we de stem van het nu: wij waren toeschouwers aan de Jordaan, bij de legendarische doopplaats van Jezus. Bevreemd keken wij toe hoe groepen mensen te water gingen. Totdat iemand uit onze groep vroeg of zij gedoopt kon worden, daar op dat moment. Ons perspectief veranderde: wij werden  van toekijkers deelnemers.

En die avond hoorden we de roep van de toekomst: we spraken in Bethlehem met Palestijnse studenten die opgroeiden met hun rug tegen de muur. Ze stonden voor een levensbepalend dilemma: loyaal blijven, in een leven met beperkingen of het over een andere boeg gooien en naar het buitenland vertrekken. Deze indrukken waren zo intens, dat we -in ons hoofd- steeds moesten bijsturen. Wie er geweest is, zal het misschien herkennen. Zo maakt ieder momenten, keerpunten mee, die je behoorlijk heen en weer laten slingeren. En waarbij je het over een andere boeg moet gooien, en verder moet met je leven.

In de nagalm van Pasen komt Jezus’ roep vanaf de oever ook in onze richting:  Kom in beweging, gooi het over de andere boeg en … blijf vertrouwen! Een roep naar jezelf om los te komen als je in een net verstrikt zit. Durf de steven te wenden, een andere en eigen koers te varen. Doorbreek wat vruchteloos lijkt. Je mag een nieuwe horizon zoeken. Een roep naar en misschien ook wel van de ander:  Want in het oog van Jezus is er ook nog altijd de ander. Niet als tweede persoon, na jou,  maar middenin zijn blikveld. Dat maakt je eigen plaats niet onbelangrijk, maar wel wat betrekkelijker.

Ongewild brengt de tijd waar, we nu met elkaar in zitten, die roep vanaf de oever dichterbij. Het appel klinkt zelfs luid: Kijk om je heen!            En vol vuur springen we in de bres voor familie, voor onze buren en vele anderen. Omdat we het vanzelfsprekend vinden , of omdat de urgentie van het moment ons daartoe aanzet en overhaalt. Laten we hopen dat we deze ‘winst’ van het omkijken naar de ander straks kunnen behouden.

Maar de roep klinkt ook van verder.  De roep uit Idlib, uit Bethlehem, van de oevers Lesbos, of van andere kusten. Horen we die ook nog? Of schuurt die teveel op dit moment, in onze eigen bubbel, komen die geluiden van een oever buiten ons zicht?

Laten we goed op de stem van de roepende blijven letten! De oever, het Meer van Tiberias ligt immers op vele plaatsen, op alle continenten én aan de overkant van de straat. De roep horen en het over een andere boeg gooien kan –zo gering als het misschien lijkt- dichtbij en verder weg al veel van een nieuwe wereld van gerechtigheid en vrede dichterbij brengen. Is hij niet daarom toch weer onder ons verschenen?

Amen

Lied
Sei stille dem Herrn  van Felix Mendelssohn-Bartholdy

Sei stille dem Herrn und warte auf ihn;
der wird dir geben, was dein Herz wünscht.
Befiehl ihm deine Wege und hoffe auf ihn.
Steh ab vom Zorn und lass den Grimm.
Sei stille dem Herrn und warte auf ihn.

Voorbeden en Onze Vader

Trouwe God
Vanuit de stilte roept u ons,
op gehoopte en op onverwachte momenten.
Soms moeten we onze oren spitsen,
een ander moment wenden we ons af.

Geef dat we blijven luisteren
en dat we de stem van de ander blijven horen,
dichtbij en ver weg,
dat we de stem van de aarde blijven horen,
krachtig en mooi, kwetsbaar en afhankelijk.

Dat u bent met wie ziek zijn
en een dierbare verloren hebben in deze weken
Dat u bent met wie hen verzorgen, artsen, hulpverleners,
met ons, als wij die taak hebben.

Wil bij ons zijn als wij kracht en troost nodig hebben.
Maar geef ook dat wij rijkelijk kunnen blijven uitdelen
van al het goede dat ieder van ons in hart en handen bij zich draagt.
En in stilte mogen we voorleggen wat ons bezighoudt en de namen noemen van de mensen aan wie we in dit uur in het bijzonder denken.

En laten wij samen bidden het gebed dat vandaag van uur tot uur de wereld rondgaat:

Onze Vader die in de hemel zijt,
Uw naam worde geheiligd.
Uw koninkrijk kome.
Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood.
En vergeef ons onze schulden
zoals ook wij onze schuldenaars vergeven.
En leid ons niet in verzoeking,
maar verlos ons van de boze.
Want van U is het koninkrijk
en de kracht en de heerlijkheid
in eeuwigheid. Amen.

Lied 
Come, ye blessed (naar Mattheus 25: 34-36) John Prindle Scott  

Then, then shall the King say unto them upon His right hand,
Come, ye blessed of my Father, inherit the kingdom prepared for you from the foundation of the world.
I was anhungered, and ye gave me bread (oorspr. meat)
I was athirst, and ye gave me drink,
I was a stranger, and ye took me in,
naked, and ye clothed me,
I was sick, and ye visited me,
I was in prison, and ye came unto me.

Therefor…come, ye blessed of my Father, inherit the kingdom prepared for you from the foundation of de world.
Come, he blessed of my Father, come, come, come.

Collecte
De collecte van vandaag is bestemd voor het produceren van deze digitale diensten, met name voor de opname en de (muzikale) aankleding ervan. Sinds 15 maart stelt de landelijke organisatie iedere week een digitale dienst beschikbaar die op zondag op het YouTube-kanaal van de Remonstranten te bekijken is. Deze digitale kerkdiensten worden enorm goed bekeken. Bij leden, vrienden en belangstellenden van buiten voorzien ze dus  duidelijk in een behoefte. Om de diensten ook voor de komende tijd mogelijk te maken vragen we om uw bijdrage.
U kunt deze overmaken via de website, www.remonstranten.nl/doneer. Alvast hartelijk dank!

Zegen
Laten we dan ons geloof, of het zeker is of zoekend, bevestigen in een leven van liefde
Onze verantwoordelijkheid op ons nemen voor onze geloofsgemeenschap,
voor onze naaste en voor de wereld, waar dat nodig is,
En we mogen dat doen met Gods zegen:

Moge God ons zegenen en beschermen
Moge hij zijn licht over ons laten stralen en ons liefde geven
Moge hij altijd bij ons zijn en ons met vrede omgeven
Amen

Orgelspel
Freu dich sehr O’ liebe seele  van G.Böhm

—————————————–

Wilt u deze liturgie wellicht printen? Dat kan het beste via deze link.