Be a lady, they said

https://www.youtube.com/watch?v=avaeMAZl8Sc

Eind februari, vlak voor internationale vrouwendag op 8 maart, ging het viral; bovenstaand filmpje. De tekst is van de jonge Amerikaanse vrouw Camille Rainville, actrice Cynthia Nixon (bekend van de serie Sex and the City) zien we de tekst declameren. Vlijmscherp, ik krijg er kippenvel van telkens als ik het filmpje zie.

Nou heb ik mezelf nooit zo als een feministe gepresenteerd (vooral vanwege de connotatie van het woord en niet zozeer vanwege de inhoud van de beweging waar ik me wel degelijk mee verbonden voel), maar misschien is deze column een goede gelegenheid om me op dit vlak toch eens uit te spreken.

Don’t be too sexy

Want wat zijn ze herkenbaar, die woorden Rainville. Ook voor mijn werk in de kerk en de reacties daarin op mij als vrouw. Variërend van ‘O wat tof, dat onze dominee van die geweldige schoenen met hoge hakken aan heeft’ (voor minder dan 7 centimeter doe ik het niet) tot het licht afkeurende: ‘Misschien zou je als predikant toch dat bovenste knoopje dicht moeten doen, je weet nooit wat ze anders denken.’

Don’t be too sexy. Dress a bit more feminine. De spagaat van het vrouw zijn, wanneer je je laat sturen door de buitenwereld.

Bloeien

Maar minstens zo ingewikkeld en beperkend is mijn eigen innerlijke stem, die (gevormd door alle complimenten en alle kritiek) me onvrij maakt. Vooral vanuit mijn eigen neiging om me zo te gedragen dat anderen me leuk vinden. En die neiging is zeker in een publieke functie funest, want voor je het weet raak je jezelf kwijt.

Een van de mooiste uitspraken die ik ken is de volgende wijsheid (die onder andere is toegeschreven aan Franciscus van Assisi): “De eik zei tegen de amandelboom: ‘Vertel mij over God’ en als antwoord begon de amandelboom te bloeien.” Ik geloof dat wij als mensen – mannen en vrouwen – bestemd zijn om tot bloei te komen. En dat we tot bloei kunnen komen als we onszelf mogen zijn. Zonder ons te laten leiden door al die verwachtingspatronen, zonder dat we elkaar continu de maat nemen en zonder dat we een ander laten bepalen wie of hoe wij moeten zijn.

Kom tot bloei, of dat nu op hoge hakken of in een tuinbroek is. Of allebei natuurlijk 😉