Bel de dierenbescherming, Marietje heeft vlinders in de buik!
Wat mijn docent Nederlands destijds niet gelukt is, heb ik later en vooral gaandeweg geleerd; dat er een taal is van de gewone dagelijkse dingen, de taal van concrete voorstellingen, de taal van het nuchtere verstand, maar dat er óók een taal is van ongrijpbare dingen, van emotie, van verbeelding, poëtische taal, beeldspraak, symbooltaal… Lees verder
70 jaar Wereldraad van Kerken: niet langer blank, protestants en mannelijk
In 1948 bepleitte de remonstrantse theoloog H.J. Heering de toetreding van de Remonstranten tot de Wereldraad van Kerken omdat zij daar ‘heilzame afgunst’ kunnen koesteren op wat andere kerken wel hebben en zij niet… Lees verder
Uit liefde wil ik leven
Laat ik meteen met de kerkdeur in huis vallen: ik heb een hekel aan het woord ‘geloof’. Het is me tegelijkertijd te vaag en te strak. Ik kan wel geloven dat het morgen mooi weer zal zijn, maar dat moet nog blijken. Dat is me te vaag… Lees verder
‘Papa, als ik dood ben, hoe kom ik dan bij God?’
‘Papa, als ik dood ben, hoe kom ik dan bij God?’ De vraag overvalt mij, en zeker om zeven uur ’s ochtends. Mijn dochter van vijf staat naast mijn bed. We hebben het vermoeden dat zij ’s ochtends al aardig vroeg wakker is, en al nagelbijtend het leven overpeinst en de voorbije dagen op school ernstig doordenkt… Lees verder
Mag ik dan rusten onder jouw vleugels?
Als kind voelde ik mij een zwerver voor God. Er was iets om mij heen, iets van thuis. De oude bruine kerkbanken voelden veilig en warm. Dat had ik kennelijk nodig, met de grote levensvragen die ik toen al stelde. Hoe zou het zijn als je er niet bent? Gewoon niet in dit leven aangekomen? .. Lees verder
Over een God die steeds doorzichtiger wordt
Wat ik geloof? Laten we eens wat praten. Ik kan zonder aarzeling tegen je zeggen dat ik geloof. Daarover verbaas ik me overigens, het is weleens anders geweest. Maar vraag je me wat ik geloof, dan valt er een stilte… Lees verder