Je moet eens gaan praten met een predikant!

Ik kan mij voorstellen dat zo’n aansporing,
uitgesproken door nota bene een predikant, enige argwaan bij u oproept.

Ik kan mij ook goed voorstellen dat u denkt: ja, die predikant probeert zieltjes te winnen!
Ik kan u geruststellen. Dat is absoluut niet het geval.
Waar het mij om gaat is het volgende:

bij die ontkerkelijking is een aantal baby’s met het badwater weggespoeld.
En dan doel ik op gebruiken en rituelen, die zin geven.

Een daarvan is het gesprek met een geestelijke: een predikant,
een geestelijk verzorger, een humanistisch raadsman.

Ik vind het een van de mooiste aspecten van mijn werk:
ik word in de gelegenheid gesteld om bij mensen thuis langs te gaan,
en om alle tijd te nemen voor een zinnig gesprek.

Geen vijf minuten, zoals bij de huisarts: maar een heel uur.
Geen traject, of doelen, zoals bij therapeuten: maar in alle onbevangenheid.

Damiaan Denys, voorzitter van de vereniging van psychiaters in Nederland,
zei in NRC dat psychologen en psychiaters zich te vaak bezighouden
met vragen, die eigenlijk niet bij hen thuis horen:

vragen rond verlies, rouw, onvrede, en de onmaakbaarheid van het leven.
Deze vragen horen thuis bij geestelijken.

Zit u kortom met een vraag over de zin van het leven,
aarzel dan niet om contact op te nemen met (bijvoorbeeld) een predikant.

En ik beloof u: ik hoef op geen enkele wijze uw ziel te winnen.
Als u maar uw ziel behoudt, of hervindt.
Meer zal ik niet van u vragen.

Deze column werd uitgesproken op 11 oktober op NPO Radio 1 in het programma De Optimist.