‘Ik leef in het verlengde van jou’

Nu de zomer is aangebroken, wordt het stiller op straat en in de stad. Zaken worden afgerond. Laatste dingetjes worden geregeld en afgesloten. Op scholen worden de kasten opgeruimd, papieren weggegooid. De leraar maakt nog een tafel schoon en doet de deur dicht. Het jaar is afgerond. De tweede kamer gaat het zomerreces in. In de krant verschijnen meer stukjes ter overdenking en minder prangend nieuws. Ook in de kerk is de zomerrust aangebroken. De diensten gaan door maar de andere bijeenkomsten staan even stil. Mensen gaan op vakantie. Anderen trekken zich terug in hun eigen huis en kleine kring. Het ‘heen en weer’ van ons normale leven komt tot rust.

Met het warme weer lijken we als vanzelf in een trager tempo (of is dit eigenlijk ons echte tempo?) terecht te komen. Er is tijd voor dingen waar we anders minder aan toe komen. We laten ons minder afleiden. Het leven lijkt eenvoudiger, sommigen gaan zich vervelen, anderen zijn juist meer meer gefocust. In beide gevallen vraag je je af; ‘Wat wil ik nou eigenlijk, waar gaat het om in het leven?’. Jezus was kort toen hem die vraag gesteld werd, hij zei: ‘Heb God lief en heb je naaste lief als jezelf’.

Richtingwijzers

‘Heb God lief’ betekent dat je in je dagelijks leven ruimte maakt voor de Aanwezige. Niet alles zelf invullen. Niet alles zelf onder controle willen houden. Niet alles zelf duiden en interpreteren. Niet alles zelf doen. Zoals ik eens las in een afrikaans boek (ik weet niet meer welk) ‘Moenie eers praatnie, eers stil wees, laat hullie praat’.

‘Heb je naaste lief als jezelf’ is de tweede richtingwijzer die Jezus neerzet. De de wetgeleerde tegenover hem vraagt meteen heel slim ‘En wie is dan mijn naaste?’ En je hoort hem denken; ‘Want je kan toch niet iedereen maar je naaste gaan noemen, nietwaar?’. Jezus geeft eigenlijk geen antwoord op die vraag. Hij antwoordt door de gelijkenis van de barmhartige Samariataan (Lucas 10: 25-37) te vertellen. Daarin draait hij het perspectief om; niet jij kiest je naaste. Je wordt gekozen. Je blijkt de naaste te zijn voor iemand die je weg kruist. Omdat jij op dat moment de naaste bent voor die iemand. We kunnen daar gemakkelijk eindeloos over gaan theoretiseren en speculeren (als dit, dan dat etc.). Maar in praktijk is het minder moeilijk dan het lijkt. Want het gaat over degene die vóór je staat. Het is ook niet zonder grenzen. De barmhartige Samaritaan hielp wel, maar zijn hulp kende ook grenzen, lees maar na.

Ik leef in het verlengde van jou

Eigenlijk komen beide neer op dezelfde oefening. Zowel het ‘Heb God lief’ als het ‘Heb je naaste lief als jezelf’ zegt; ‘Een mens is niet het middelpunt van de wereld’. Dat is wel onze natuurlijk neiging. En als we onbewust leven zien we onszelf en onze behoeften en verlangens, onze meningen en perspectieven als het centrum van alles. Daarmee doen we de ander en onze wereld te kort en uiteindelijk ook onszelf. Kom van je troon. Probeer eens ex-centrisch te leven. Oefen je eens in het uit het middelpunt gaan staan en te leven ‘in het verlengde van’. Het verlengde van je naaste en van God. Je kunt het deze zomer af toe repeteren als gebed; ‘Ik leef in het verlengde van jou, van Jou’.